دلتنگی های ملبورن

بیش از یک ماه از ورود ما به ملبورن می گذره و میشه گفت دیگه توی این شهر جدید جای خودمون را پیدا کردیم. قبل از اینکه به ملبورن بیاییم در موردش زیاد شنیده بودم ، می گفتند سردتر از سیدنی است و خلوت تر از اون و ...
در طی این یک ماه به نظرم ملبورن شهری بسیار زنده تر از سیدنی است مغازه های باز تا دیر وقت و شلوغی خیابونها برای من دلپدیر تر است. در مقایسه با سیدنی اینجا شهری مدرن و جدید به حساب می آید، به تعداد ساختمان های چند صد ساله، آپارتمان و برج های مسکونی وجود داره، باورش برام سخت بود ولی ملبورن رسما ترافیک داره جوری که من را یاد تهران می اندازه البته همه خیلی مرتب در آرامش بدون استفاده از بوق این انتظار های طولانی را تحمل می کنند و من هنوز علت این ترافیک را نمی دونم چون سیدنی جمعیت بیشتری در مقایسه با ملبورن دارد و تقریبا در همون مساحت ! احتمالا این به فرهنگ زندگی مردم و استفاده از وسایل نقیله عمومی و شخصی بر می گرده.  

اما از لحاظ سرسبزی و زیبایی اصلا با سیدنی قابل مقایسه نیست و شما از دیدن ساحل های زیبای سیدنی محروم خواهید بود، البته دوستانی که فرصت گشت و گذار در اطراف شهر داشته اند معتقدند که اطراف ملبورن بسیار زیبا است به حدی که فقدان ساحل های درون شهر را جبران می کند.
نکته دیگری که توجه من را جلب کرد طرز پوشش مردم است که نرمال تر به نظر می رسد دیگه از اینکه در سرما پالتو بپوشی احساس انگشت نما شدن بهت دست نمی ده، انگار ملبورنیها هم سرما را باور دارند !
جمعیت مهاجر اینجا به نظر کمتر می آید تعداد چینی ها از سیدنی کمتر است و احساس می کنم یونانی ها و هندی ها به همراه چینی ها جمعیت قالب مهاجران را تشکیل می دهند. 

دیگه اینکه شنیده بودیم در ملبورن هزینه ای زندگی پایین تر است ما که تا حالا در مجموع فرق چندانی احساس نکردیم شاید باید زمان بیشتری بگذره!
با در نظر گرفتن همه اینها من ملبورن را بیشتر دوست می دارم.